Drugs in studentenhuizen
Het is geen geheim dat er in Nederland relatief veel drugs gebruikt wordt. Een van de meest voor de hand liggende voorbeelden in ons land is dan ook het gedoogbeleid softdrugs en coffeeshops. {Het gedoogbeleid houdt in dat coffeeshops onder strenge voorwaarden wiet en hasj kunnen verkopen. Zij worden daarvoor niet strafrechtelijk vervolgd. Omdat softdrugs minder schadelijk zijn voor de gezondheid dan harddrugs, gelden hiervoor soms andere regels (Gedoogbeleid softdrugs en coffeeshops | Drugs | Rijksoverheid.nl).} Hoewel alcohol niet voorkomt in de Opiumwet en in die zin dus niet als drugs beschouwd wordt; kan er beargumenteerd worden dan alcohol wel degelijk onder ‘drugs’ valt. Volgens (Is alcohol volgens de wet een harddrug? – Jellinek) is alcohol zelf een van de meest schadelijke middelen die binnen ons land grootschalig genuttigd wordt. Interessant is, dat uit onderzoek blijkt dat alcohol in sommigen opzichten zelfs schadelijker is dan bijvoorbeeld XTC of cocaïne; wat binnen Nederland overigens ook redelijk veel gebruikt wordt.
ron: Hoe riskant is alcohol in vergelijking met andere drugs? – Jellinek
Het gebruik van zowel hard- als softdrugs kwam in 2021 vooral voor onder jongvolwassenen; uit een onderzoek van het Trimbos instituut blijkt dat de meeste drugs worden gebruikt onder 20 tot 29 jarigen (Cijfers drugs – Trimbos-instituut). Toevallig (of juist niet) is dit ook precies de leeftijd van de gemiddelde student in Nederland.
Gemiddeld genomen ben je een alcoholist wanneer je als vrouw 10 tot 14 glazen alcohol per week drinkt. Voor mannen ligt deze grens op 15 tot 21 glazen per week. Op elke website die je bezoekt staat een verschillend aantal glazen genoemd, maar dat is niet wat mij het meeste opviel. Opvallend was vooral dat elke website apart benoemd dat studenten gemiddeld een groter aantal glazen per week drinken. Voor studenten geldt deze grens voor alcoholisme dus niet; als student is het volkomen normaal om (een grote hoeveelheid) alcohol te drinken.
In menig studentenhuis zie je dat dan ook wel terug; zo ook op de IBB, waar ik zelf ook woon. Als je hier een beetje op let zie je een aantal keer per week een van je buren met een volle bierkar slepen. Het huisbier wordt dan aangevuld met zo een 28 kratjes.
Bij mij thuis hebben we geen kratjes, maar een biertap. Dat bevordert het drankgebruik al helemaal, (of juist niet, net hoe je het bekijkt). Het is wel eens voorgekomen dat ik om 11:30 uur in de ochtend de woonkamer binnen kwam en dat mijn huisgenoten al aan hun derde biertje bezig waren. Dit zijn dan vaak de herstel-pilsjes, zoals wij ze noemen. Ben je brak van de vorige avond? Dan voel je je een stuk beter na het eerste herstel-biertje.
Zo kan het haast vrij normaal lijken om veel te drinken. Ik ken ook niet veel mensen in mijn directe omgeving (behalve de mensen van de generatie van mijn ouders) die hier enorm van opkijken; in tegendeel zelfs. Ik ben zelf niet zo een enorme drinker. Af en toe een biertje of een wijntje bevalt mij prima, maar ik hoef er echt niet wekelijks helemaal van af te liggen. Als mijn huisgenoten op een gemiddelde dinsdagavond bij het eten vragen of ik een biertje wil, is mijn antwoord vaak nee. Dat is vaker niet het antwoord dat ze willen horen dan wel. De keren dat ik dan ‘wat ben jij saai zeg’, ‘ah kom nou, hoezo niet?’ of ‘eentje dan, doe gewoon gezellig mee’ te horen heb gekregen kan ik inmiddels niet meer bijhouden. Ik zou niet willen beweren dat ik enorm sterk ben en goed tegen groepsdruk kan, maar ik kan mij wel voorstellen dat menig student uiteindelijk toch een biertje gaat drinken, ook al hebben ze hier niet eens zin in. Binnen de sociologie valt dit te linken aan de ‘pluralistic ignorance’ van de drinking norms among students. Voor de mensen die het vast Advanced sociology and Theory gevolgd hebben, klinkt dit waarschijnlijk wel bekend.
Naar mijn idee werkt die groepsdruk bij andere drugs dan net anders. Het lijkt wel of de mensen in mijn omgeving zich iets meer bewust zijn van het feit dat drugs toch wel echt slecht voor je zijn, en dat je dit niet zomaar aan iedereen moet aanbieden. Dat neemt niet weg dat er alsnog genoeg drugs gebruikt worden.
Zelf ben ik een van de studenten die redelijk wat ervaring heeft met het gebruik van drugs. Menig drugs heb ik inmiddels wel een keer geprobeerd, of hier sta ik dan in ieder geval voor open. Mijn instelling is dan een beetje hetzelfde als met vreemd eten: als je het nooit geprobeerd hebt, weet je ook niet of je het leuk vindt. {Kleine disclaimer: dit betekent natuurlijk niet dat iedereen dan nu maar elk mogelijke drugs moet gaan proberen. Ik weet van mijzelf dat ik hier heel voorzichtig in ben, dus zorg alsjeblieft dat je dit ook doet.}
Binnen ons huis hebben wij (net als denk ik elk huis) een paar afspraken. Een daarvan is dat we binnen mogen roken, maar dat dit dan wel bij het raam moet gebeuren. Blowen doen wij ook binnen, maar dat mag dan weer overal. Ik denk dat binnen mijn huis van 15 mensen, de helft ofwel af en toe, ofwel dagelijks blowt. Het is dan ook niet raar als je bij ons de woonkamer binnenloopt en iemand achter het fornuis aantreft met een spatel in de ene hand en een joint in de andere. Het is dan ook wel heel makkelijk om dat te maken, wanneer je op jezelf woont. Wij hebben uiteraard wel regels moeten vaststellen met zijn 15en, maar je hebt geen ouders die hier een mening over hebben (of in ieder geval kunnen uiten).
Zelf ben ik altijd heel open geweest tegenover mijn ouders; zij weten precies welke drugs ik allemaal wel eens heb geprobeerd en/of regelmatig doe. Ik weet nog dat ik een jaar of 18 was en dat mijn moeder een keer zei: “Ik sta er verder niet achter [Dat ik drugs doe], maar ik heb liever dat je het allemaal vertelt. Dan weet ik tenminste wat ik kan verwachten als je thuis komt”. Dit ging over harddrugs, softdrugs is bij mijn ouders nooit echt een probleem geweest. Bij mijn huisgenoten is dat wel anders. Ik weet dat één van mijn huisgenootjes zwaar in de problemen zit, als haar moeder er achter zou komen dat zij dagelijks een joint op steekt; laat staan harddrugs doet.
Dat laatste gebeurt dan ook genoeg in ons huis. Het gebruik van speed; het slikken van xtc of het afteren met ketamine. Noem het maar op en het gebeurt wel eens. Ook het gebruiken van harddrugs wordt een stuk gemakkelijker als je niet meer bij je ouder woont. Je hoeft je dan geen zorgen te maken over in welke staat je thuis komt bijvoorbeeld. En het bewaren van drugs is ineens geen probleem meer; als ik na een feestje nog een halve gram pep over heb leg ik dat in mijn koelkast. Hoewel mijn ouders altijd heel open zijn geweest, had ik dat thuisthuis echt niet hoeven proberen. Vrienden van mij die nog bij hun ouders wonen, verzinnen ook echt de meest originele verstopplekken voor hun overige xtc pillen. Ook blijven de meeste na een feestje altijd ergens anders slapen, zodat ze zeker weten dat hun ouders niets aan hen aflezen.
In mijn huis op de IBB is er altijd wel drugs aanwezig. Het ligt nog net niet klaar op tafel, maar bij de vraag wie er nog pep in zijn of haar koelkast heeft liggen zullen zeker 4 mensen hun hand opsteken. En heb je spullen nodig om een joint te draaien? Dat hebben we hier ook genoeg. Als bijvoorbeeld mijn vloeitjes op zijn weet ik bij mijn huisgenoten precies waar de extra pakjes liggen. Hetzelfde geldt voor tipjes en eigenlijk ook voor wiet en/of hasj. Mocht het nou wel een keer voorkomen dat er geen wiet meer is, wordt er een appje in de groepsapp gestuurd om je bestelling door te geven. Een van onze huisgenoten offert zich dan graag op om naar de coffeeshop te gaan. Drugs bestellen we vaak ook gezamenlijk; dan hoeft de dealer niet 15 keer langs ons huis. De laatste keer heb ik de drugs opgehaald. Toen ik daarna over straat liep bedacht ik mij pas hoe gek dat eigenlijk is.
Als wij met het huis activiteiten hebben gepland, waarvan we op voorhand al weten dat er waarschijnlijk gesnoven gaat worden, wordt er vaak ook even een appje uit gestuurd om te peilen wie wat nog heeft liggen. Mocht dat niet voldoende zijn, wordt de dealer gebeld.
Laatst zijn wij op huisweekend geweest. Eén van de kwalificaties voor ons huisweekend is elk jaar dat we met de trein of bus gaan en absoluut niet met het vliegtuig. De meest voor de hand liggende reden; de kosten, hebben hier dan niets mee te maken. In ons huis wordt in overweging genomen of we wel of geen drugs mee kunnen nemen in onze bagage. Het gebruik van harddrugs viel afgelopen weekend wel mee, maar de wiet en hasj die mee was is allemaal op gegaan. Het begon dan al ’s ochtends met het opstaan met een joint en een kopje koffie. De rest van de dag werd er dan afgewisseld tussen nog biertje en de volgende joint.
Het zal er natuurlijk niet in elk studentenhuis zo en toe gaan. Ik denk ook dat je als huis sneller en nieuwe huisgenoot uit zou zoeken die een beetje bij je past en dezelfde interesses deelt. De combinatie van vele drugs-liefhebbers bij elkaar en de afwezigheid van ouders zal er dan ook wel voor zorgen dat er soms net iets te vaak spontaan drugs wordt gebruikt. Gelukkig wordt er bij ons thuis wel goed op elkaar gelet. Als er iemand in een bad-trip zit, of net iets te veel genomen heeft en niet meer helemaal kan functioneren, zijn er altijd genoeg mensen bij die precies weten wat ze moeten doen. Niet dat ik hiermee ons vele gebruik goed wil praten, maar dit geeft mij persoonlijk altijd wel een beetje zekerheid in de situatie. Mocht er iets met mij gebeuren, dan weet ik dat ik met hele fijne mensen om mij heen ben die goed voor mij kunnen zorgen.